چه زمانی صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک به عنوان سرمایه‌گذاری بد در نظر گرفته می‌شوند؟

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک سرمایه‌گذاری نسبتا مطمئنی در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، زمانی که سرمایه‌گذاران عوامل منفی خاصی را مهم بدانند، صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری بدی تلقی می‌شوند، مانند نسبت‌های بالای هزینه‌ای که توسط صندوق دریافت می‌شود، هزینه‌های مختلف مخفی جلویی، و بارهای پشتیبان، عدم کنترل بر تصمیمات سرمایه‌گذاری، و بازده رقیق شده از دیگر نکات قابل ذکر هستند.

مفاهیم کلیدی

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک عمدتاً یک سرمایه‌گذاری مطمئن هستند و به عنوان روشی مناسب برای سرمایه‌گذاران برای تنوع بخشیدن با کمترین ریسک تلقی می‌شوند.

اما شرایطی وجود دارد که در آن صندوق سرمایه‌گذاری مشترک انتخاب خوبی برای یک فعال بازار نیست، به خصوص در مورد کارمزد

کارمزدها شامل نسبت هزینه سالانه بالا یا مبلغی است که صندوق سالانه از سرمایه‌گذاران خود برای پوشش هزینه‌های عملیات و هزینه‌های بار، یا کارمزدی که سرمایه‌گذار هنگام خرید یا فروش سهام یک صندوق پرداخت می‌کند، دریافت می‌کند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک مدیریت می‌شوند و بنابراین برای سرمایه‌گذارانی که ترجیح می‌دهند کنترل کامل بر دارایی‌های خود داشته باشند، ایده‌آل نیستند.

با توجه به قوانین و مقررات، بسیاری از صندوق‌ها ممکن است بازدهی رقیق ایجاد کنند که می‌تواند سود بالقوه را محدود کند.

نسبت هزینه‌های سالانه بالا

صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل موظفند برای جبران هزینه‌های راه‌اندازی کسب‌وکارهای سرمایه‌گذاری، سالانه مبلغی را که به صورت درصدی از سرمایه‌گذاران خود دریافت می‌کنند، افشا کنند. بازده ناخالص یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک با درصد نسبت هزینه کاهش می‌یابد که می‌تواند تا 3درصد باشد.

از لحاظ تاریخی، اکثر صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک اگر از صندوق نسبتاً باثباتی مانند معیار S&P 500 پیروی کنند، بازدهی بازار را ایجاد می‌کنند. با این حال، کارمزدهای سالانه بیش از حد می‌تواند صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک را به یک سرمایه‌گذاری غیرجذاب تبدیل کند، زیرا سرمایه‌گذاران می‌توانند با سرمایه‌گذاری ساده در اوراق بهادار بازار گسترده یا صندوق‌های قابل معامله در بورس، بازده بهتری داشته باشند.

عدم کنترل

از آنجایی که صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک همه کار انتخاب و سرمایه‌گذاری را انجام می‌دهند، ممکن است برای سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند کنترل کاملی بر پرتفوی خود داشته باشند و بتوانند به طور منظم دارایی‌های خود را مجدداً متعادل کنند، نامناسب باشند. از آنجایی که بسیاری از دفترچه‌های صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک حاوی نکاتی است که به آنها اجازه می‌دهد از اهداف سرمایه‌گذاری اعلام شده خود منحرف شوند، صندوق‌های سرمایه‌گذاری می‌توانند برای سرمایه‌گذارانی که مایل به داشتن پرتفوی ثابت هستند نامناسب باشند. هنگام انتخاب یک صندوق سرمایه‌گذاری مشترک، مهم است که در مورد استراتژی سرمایه‌گذاری صندوق تحقیق کنید و ببینید کدام صندوق شاخص ممکن است ردیابی شود تا مطمئن شوید که آیا آن صندوق است.

همه صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک بد نیستند، اما می‌توان آن‌ها را به شدت تحت نظارت قرار داد و اجازه ندارند دارایی‌های متمرکز بیش از 25 درصد از پرتفوی کلی خود را داشته باشند. به همین دلیل، صندوق‌های سرمایه‌گذاری متقابل ممکن است تمایل به تولید بازده رقیق داشته باشند، زیرا نمی‌توانند پرتفوی خود را بر روی یک دارایی با بهترین عملکرد متمرکز کنند. همانطور که گفته شد، بدیهی است که پیش‌بینی اینکه کدام سهام خوب عمل خواهد کرد دشوار است، به این معنی که اکثر سرمایه‌گذارانی که می‌خواهند پرتفوی خود را متنوع کنند، جزئی از صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک هستند.